De vluchtrivier

Hoe ver nog? vraag ik me af. Avonden lang hebben we het plan van Tobias besproken, maar het lijkt er nu op dat ik alle details ben vergeten. Hoe lang zitten we nog in deze rammelkast die kraakt en kreunt bij elke kuil in de weg? Hanna knijpt in mijn hand en ik knijp even terug. Wat gaat er in haar hoofd om? Alles hebben we achter ons gelaten; een weg terug bestaat niet meer. Deze ijskoude waarheid dringt weer tot me door terwijl ik kijk naar het gezicht van Tobias.