Ik dacht dat het ergste nog moest komen

Marina wordt opgevoed door haar grootouders. Haar ouders zijn lief, maar nog erg jong. Sommige mensen noemen hun gezin crapuul. Marina heeft geen speelgoed of mooie kleren. En hoewel Marina erg slim is, wordt ze op school genegeerd door de juffen en gepest door haar klasgenoten. Ze heeft slechts één vriendin: Dorien, het domste meisje van de klas. En misschien moet het ergste nog komen...


Marina vertelt op een ongedwongen manier over haar armoedige kindertijd. Haar verslag doet je af en toe een traan wegpinken, zowel van het lachen als van het huilen.