Het lied van de nacht

Het Lied van de Nacht is de stem van de Maan die tussen de bomen glijdt, de bloem Orchimola streelt, zuchtend tussen de creaturen van de bossen drijft en het hart van iedere weerwolf bereikt. Een zachte stem die schreeuwt in het hart van Maila, een achttienjarige voor wie de Maan een speciale gave heeft weggelegd, zodat haar weerspiegeling het gezicht van een fragiel meisje kan terugbrengen, of de onhoudbare kracht van een witte wolvin. Maila heeft geen familie en leeft te Amadriade bij Victor en Lisaika, adoptieouders die zich ontfermen over een jonge gemeenschap van gedaanteverwisselaars. Wanneer het Lied van de Nacht, een geluid dat de mensen niet kunnen horen, haar hoofd vult, breekt het moment aan waarop ze zal ontdekken de Uitverkorene te zijn. De Maan zal haar naam naar voren schuiven, en haar de taak toebedelen om de Rode Klauwen te verslaan, gewetenloze weerwolven die zich moeten voeden met het vlees van de Uitverkorene om onsterfelijkheid te verwerven. Om te overleven en om zowel de mensen als de gedaanteverwisselaars te redden, moet Maila Seimo, de meest meedogenloze van de Rode Klauwen, onthoofden en zijn hoofd voor het aanschijn van de Witte Non brengen, in het Rijk van Ayta. Enkel op die manier kan ze de moordende weerwolven gevangen zetten in het Niet Genoemde, en de wereld bevrijden van hun vernietigend geweld. Tijdens haar onderneming wordt ze geleid door de liefde van Ren, een Othar, jager-wolf opgeleid als krijger om te serven voor haar. Ze kunnen niet van elkaar houden: als hun lichamen te dicht bij elkaar komen zouden ze elkaar verzwakken en zich blootstellen aan de woede van Seimo. Hun harten kennen echter de regels van de onkwetsbaarheid niet.