Leven aan de onderkant

Een vernieuwende en confronterende visie op het systeem dat de onderklasse instandhoudt.

Leven aan de onderkant is het relaas van een geëngageerd psychiater over het leven in de onderklasse en een felle aanklacht tegen de mentaliteit die mensen daarin gevangen houdt. Dalrymple werkt in een gevangenis en een ziekenhuis in een grote achterstandswijk. Hij baseert zijn analyse op de duizenden gesprekken die hij voerde met daders en slachtoffers van roof, drugsmisbruik, mishandeling en andere vormen van geweld. Het resultaat is een indringend portret van een wereld waarin relaties vluchtig en gewelddadig zijn, waarin vaders afwezig zijn, waarin zelfbeheersing en eigen verantwoordelijkheid niet of nauwelijks een rol spelen.

Volgens Dalrymple wordt de onderklasse vooral instandgehouden door het waarderelativisme waarvan de westerse wereld sinds de jaren zestig van de twintigste eeuw is doortrokken. Dat komt vooral tot uiting in het goedpraten van criminaliteit door die voor te stellen als een onontkoombaar gevolg van armoede of discriminatie, maar ook in het verdacht maken van prestatiedrang in het onderwijs. Aan de onderkant van de samenleving heeft dit geleid tot een slachtoffercultuur, die verhindert dat mensen hun lot in eigen handen nemen, met alle kwalijke gevolgen van dien.

Theodore Dalrymple (1949) is een Britse arts, psychiater en schrijver. Artikelen van zijn hand verschenen in periodieken over de hele wereld.

'Dalrymple is een geniaal schrijver: helder, niet sentimenteel, en verpletterend eerlijk. Deze bundel bewijst onomstotelijk dat hij een van de grote essayisten van onze tijd is.'

Arts & Letters Daily

'Ik ben een groot bewonderaar van Theodore Dalrymples essays, die volgens mij gerekend kunnen worden tot de meest waarheidsgetrouwe en daarom ook in moreel opzicht moedigste en in intellectueel opzicht meest rigoureuze beschrijvingen die ooit werden gegeven van het "leven aan de onderkant".'

Norman Podhoretz

'Dalrymples levendige stijl en zijn vaak hartverscheurende verhalen stijgen uit boven zijn diepgevoelde sociale analyse.'

Publishers Weekly

'Meeslepend dit is geen droge theorie, maar levende werkelijkheid een moderne klassieker.'

New York Post